Toen ik laatst mijn camera oppakte en het perfecte plaatje probeerde vast te leggen, viel het me weer eens op hoe anders de wereld eruit kan zien door een lens. Je hoort het zachte geritsel van de bladeren die door de wind worden beroerd, terwijl de zonnestralen langzaam achter de bergtoppen verdwijnen. Het is een moment van pure sereniteit, een moment waarin de werkelijkheid en de schoonheid ervan samenvloeien. Maar hoe vang je deze magie als Artificial Intelligence (AI) steeds meer invloed krijgt op fotografie?
Fotografen zijn niet altijd blij met de opkomst van kunstmatige intelligentie. AI kan een foto transformeren, maar de waarheid wordt vaak vervormd. De ogen liegen immers niet; ze hebben geen AI-filter. Stel je voor dat je een prachtige B&B promoot met beelden die door AI zijn bewerkt. De gasten arriveren vol verwachting, maar de werkelijkheid blijkt minder betoverend dan de foto’s suggereren. Dat kan natuurlijk een flinke teleurstelling zijn! Toch, voor fantasie en creatieve uitspattingen is AI ideaal. Je kunt speels experimenteren met kleuren, vormen en zelfs hele landschappen, en zo de grenzen van de realiteit opzoeken.

Maar als je foto’s maakt voor promotie van wat dan ook, zou ik altijd aanraden zo dicht mogelijk bij de waarheid te blijven. Een beetje speelsheid is natuurlijk nooit verkeerd; het kan een foto net dat beetje extra geven. Denk aan licht- of schaduweffecten of een subtiele correctie van de kleuren. Uiteindelijk draait het om de balans tussen eerlijkheid en creativiteit. Dus ja, AI is leuk om mee te spelen, maar laten we de ware schoonheid van de wereld niet uit het oog verliezen.
Want eigenlijk, als je heel goed kijkt, is de werkelijkheid al prachtig genoeg.


Zo is het, mooi Alice!
LikeGeliked door 1 persoon