Op dit moment lijkt het wel nacht en onweert het flink. In de buscamper is het warm en droog. De kachel draait inmidels zijn overuren en de honden liggen op hun vertrouwde plek te slapen. Zij kijken niet meer op van de harde regendruppels die onze aandacht vragen.
De eerste week in de camper zit erop. Een turbulente week op meerdere vlakken. De weergoden hebben er zin in en zorgen ervoor dat ze niet vergeten worden. De zon is warm, de wind is hard, de regen laat er geen gras over groeien en de wolken laten zien dat er wel degelijk 50 tinten grijs zijn. Het weer houdt geen rekening met mensen die hebben besloten hun huis in te ruilen voor een buscamper. Of misschien juist wel. Zo hebben we ontdekt dat de luifel niet goed dicht gekit was en daardoor druppels langs de schuifdeur naar binnen vielen. We weten nu ook hoe we het beste de stormbanden kunnen bevestigen. En eerlijk, het heeft iets gezelligs als je ‘s-avonds op je bed naar een leuke serie op Netflix zit te kijken met op de achtergrond het geluid van snurkende hondjes en de regendruppels die op het dak vallen.
De eerste week in de camper, een week waarin de laatste praktische zaakjes nog geregeld moesten worden. De verhuizers zijn inmiddels geweest in Oisterwijk, de stort en de Kringloper zijn weer wat spullen rijker en wij een huis armer. Ondanks het tegenvallende weer en een huis armer voelen wij ons zelf niet armer. Het avontuur is begonnen. Een eigen keuze waar we lang naar hebben uitgekeken.
Nu staan we nog in het Noorden van Limburg met Os-kar. Zo hebben we de tijd om afscheid te nemen van mijn moeder waar we ook meteen kunnen schuilen :-). Mijn zus is een aantal dagen geweest en we hebben heerlijk bij kunnen praten na bijna een jaar haar niet gezien te hebben. Vrijdag vertrekken we naar Zuid-Limburg waar het mooie weer ons opwacht ‘zeggen ze’.
Zodra Georges zijn 2e vaccinatie heeft gehad op 13 juni gaan we definitief de grens over. Het enige wat dan geboekt staat is een camping in Zuid-Frankrijk bij de kust waar we 3 juli worden verwacht. De weg daar naartoe wordt nog bepaald.
Voor nu laten we het avontuur in ons hart toe en kijken we tussen de donderslagen door naar de spreuk die in onze camper tegen de muur is geplakt…..
Don’t ever lose your sense of wonder
Alice in woord en beeld 